September vorig jaar sloot ik mijn borstvoedingsavontuur af. Gedurende vijf jaar lang waren mijn borsten niet alleen van mij. Ze stonden in dienst van de twee dochters die ik voedde. De ene 2jaar en 4 maand, de andere 2jaar en 9 maand.
"Wanneer ga je ermee stoppen", was een vraag die ik regelmatig kreeg. Ik had me geen eindtermijn opgelegd. Zolang mijn lichaam het nog aankon en de jongste dochter er nog naar vroeg, ontblootte ik mijn borst.
Vreemd scenario om een bijna driejarige te voeden? Kan best zijn, ik merkte dat mensen ongemakkelijker waren dan ik omdat een deel van mijn buik ontbloot was en er een zogende peuter aan mijn lijf hing.
Volgende levensinzichten uit deze intense periode deel ik graag met jou :
1.Je lichaam, je raadgever
Borstvoeding geven vraagt enorm veel van je lichaam. Bij het intensief borstvoeding geven komt een hormoon vrij dat je rustiger en zelfs slaperig doet worden. De opgave was om hieraan toe te geven en mee te slapen met mijn baby - als die wou slapen natuurlijk - in plaats van dat half uurtje slaap in te ruilen voor een of ander huishoudelijk karweitje op mijn to-do lijst.
Sta doorheen de dag regelmatig stil. Word je gewaar van hoe je je voelt. Ga in op wat je lichaam aangeeft. Voel je je vermoeid? Overprikkeld? Onrustig? Vraag je daarna af wat jouw lichaam momenteel deugd zou doen. Kan jij jezelf dat geven in plaats van door te doen? Wacht niet tot iemand anders jouw noden ziet of aanvoelt. Alleen jij kan jezelf geven waar je nood aan hebt.
2. Het leven is zoals moedermelk : het komt en het gaat
De ene dag was de andere niet. Ik herinner me het moment dat ik compleet leeggezogen was door een hongerige baby met een groeispurt. Ik stapte mijn voordeur uit, liep tegen mijn buurvrouw aan wie ik vroeg of de apotheek nog open zou zijn voor een doos poedermelk, en die prompt voorstelde om haar diepvriesvoorraad moedermelk af te staan omdat ze het anders toch maar zou weggooien.
Neem mensen in vertrouwen en vertrouw erop dat mensen je pad kruisen die het goed met je voor hebben. Het ondernemerschap is met ups & downs. Rome is ook niet op één dag gebouwd. Een kind of bedrijf ook niet op één dag groot.
3. Blik terug, sta stil en ga vooruit
Ik liet mijn laatste druppels moedermelk vereeuwigen in een moedermelkjuweel - dankzij het vakmanschap van Kirstie Louwers en MomsandMonkeys - in de vorm van de #venusvanwillendorf, het oudste vruchtbaarheidsbeeldje ter wereld, met borsten, buik en billen sterk geaccentueerd.
Het is een blijvende herinnering aan deze zogende periode en de kracht en uitputting die ermee gepaard ging.
Eer jezelf. Kijk eens terug naar foto's op je gsm van exact vijf jaar geleden. Wat was je aan het doen? Waar sta je nu? Wees fier van waar je komt en de weg die je reeds aflegde.
4. Halstarrig vasthouden of tijdig loslaten
Bij de eerste dochter stopte ik van de ene dag op de andere met borstvoeding, omdat ik zwanger was van de tweede en mijn lichaam dat niet kon (ver)dragen. Bij de tweede dochter is het een veel bewuster proces geweest waarin de borstvoeding zichzelf reguleerde, langzaam afbouwde omdat de dochter er minder naar vroeg. Haar noden veranderden. Ik wende aan het idee om geen melk meer te geven - de zorgzame #Demeter in mij haar shift zat erop -, een hoofdstuk af te sluiten en stond stil bij wat het me zou opleveren:
-->Geen borstvoedingsbeha's meer dragen of enkel tops en kleedjes met knopjes. Yes, #Aphrodite alive!
-->Terug tijd om intensiever te sporten. Woehoew, go-getter #Artemis, I am back!
Alles is evenwicht zoeken en voelen wanneer de balans doorslaat. Wanneer je merkt dat er iets zwaar weegt om er afstand van te nemen, bedenk dan niet alleen wat het je heeft gebracht (positief en negatief), maar ook wat het jou zou kunnen opleveren wanneer je het lost.
Nood om een hoofdstuk af te sluiten en jezelf terug te vinden in al jouw identiteiten als #vrouw en #onderneemster ?
Bekijk hier hoe ik jou verder kan ondersteunen om vrijuit te leven en ondernemen.