Net m'n sportschoenen aan, de zon kwam erdoor, dus ik ging de deur uit voor m'n duurtraining van 13 kilometer.
Wolken dreigden. Onheil op komst. Ik was zowat 2 kilometer ver en het begon te gieten. Je kent 'm wel, zo'n stortbui waarin je in dertig seconden drijfnat bent.
Mijn eerste gedachte was: snert seg, balen. Ik liet de godinnen en hun gedachten ondertussen wat sudderen in mij:
De moeder in mij zei: "Kind, ga maar terug naar huis. Je bent nog niet ver, straks verkleum je helemaal."
Ik maakte dus rechtsomkeer onder het trommelgeroffel van de donder.
Maar ik ervoer die regen nog wel als best oké. In die mate dat het me deed glimlachen. Want ja, het is toch maar regen, niet? En die stortbui gaat ook wel weer over. De Hestia in mij aanvaardde nu eenmaal dat ik nat was. En eens nat, tjah, dan ben je nat.
Dus kwam die strijdvaardige Artemis in me boven: nu je toch al doorweekt bent, beste meid, kan je gewoon doordoen, toch? In het leven slaat het al eens tegen, 't is maar regen.
Dus ik deed door. Stap per stap. Kilometer per kilometer. Ik voelde dat de regen me niet deerde, en zag elke kilometer als kleine mijlpaal.
Dankzij die Artemis, kwam de speelse vrouw - Persephone - in mij helemaal naar boven. Ik genoot van het uitzicht in de velden, het doorbreken van de zonnestralen, de onbekende wegjes die ik op goed geluk insloeg,...
En de moeder Demeter in mij? Die maakte dat ik me lekker verwende door een verkwikkende douche achteraf.
Ook wel eens die godinnen in jou aan het woord willen laten zodat je je gedachten en handel kan bijsturen?
Stuur me gerust, ik bespreek graag hoe ik jou kan ondersteunen in hetgeen jij tegen aan loopt.
Lie(fs)
#godinnenvanbinnen #mindsetshift #hoofdengedachteninbeweging #godinnen #7godinnen #artemis #demeter #aphrodite #persephone #athena #hestia #hera #identiteitscrisis