top of page

Hoe de godin Noet me deed zacht zijn voor mezelf

Foto van schrijver: stylesublimestylesublime

Vanmorgen kwam er spontaan een glimlach op m'n gezicht. Ik vergat ineens de nacht die tergend traag vooruit ging, met de jongste die maar aan mijn borst bleef hangen.


De roze gloed van de zonsopgang was zichtbaar door het badkamerraam. Een roze pennestreep tekende de lucht, een zacht en teder begin van de dag.


De Egyptenaren schreven de roze kleur bij zonsopkomst toe aan de barensweeën van de godin Noet. Elke avond slikte zij de zon in, maakte deze een reis door haar langgerekt lichaam en baarde zij elke ochtend de zon.


Het bloed van de godin Noet in de lucht. De nieuwe dag verwelkomde me.


En net een uur later had ik een heel open, losse babbel aan de schoolpoort met een mede-mama. Over hard en sterk zijn, blijven doordoen, terwijl the little girl - symbool voor de godin Persephone - in ons net zo graag wil dansen, lachen en plezier maken.


De onafhankelijke godinnen maken dat we als vrouw maar blijven doordoen, ons harnas blijven opzetten. De to-do lijst afwerken, want dat is minder confronterend en soms makkelijker dan onszelf iets gunnen.


Vandaag herinnerde Noet me aan de kwetsbare godinnen om mezelf met liefde te omarmen.


Dus ik gunde mezelf een stop bij de bakker en 3 koffiekoeken voor de slapeloze nacht die ik had. Schaamteloos genieten.






 
 
 

Comments


bottom of page