Je loopt vast. In je leven, je relatie, vriendschapsbanden.  Je geeft in overvloed en zou alles opzij zetten voor een ander te helpen. Je bent druk bezig, met het huishouden, coordineren op het werk en thuis, zorgtaken voor mensen rondom jou,... 

Soms mogen de mensen het zelf wel eens oplossen, want er zijn heel wat mensen die energie zuigen.

Jij blijft maar geven en vanbinnen blijf je achte met een leegte. Velen zien dat niet, want ze kennen je als een "sterke" vrouw. 

Je denkt vaak: "is dit het nu?". 

Je hoofd raakt oververhit. Je piekert je suf

terwijl jij net wil verbinden.

Jij wil er zijn voor je medemens. Wat je doet, doe je vanuit je hart.

Als een Oermoeder. Zoveel te geven. Zoveel te bieden.

Maar als je eerlijk bent en terugkijkt naar je week en maand, dan weet je dat je ook geen moment voor jezelf hebt genomen.

Puur jezelf.

​

Dus blijft alles bij het oude, terwijl je net vernieuwing wil in je leven, je loopbaan, de liefde.